Zaburzenia lękowe — objawy, mechanizmy i fizyczne konsekwencje
Zaburzenia lękowe, znane również jako nerwicowe, to grupa trudności psychicznych, w których lęk pojawia się w sytuacjach pozornie neutralnych lub codziennych. Źródło tego lęku często pozostaje niezrozumiałe dla osoby doświadczającej objawów, co potęguje poczucie bezradności i napięcia.
Wspólną cechą zaburzeń lękowych jest obecność objawów emocjonalnych i fizycznych, które mogą znacząco wpływać na jakość życia. Do najczęstszych przejawów nerwicy należą:
- uogólniony lęk i niepokój,
- trudność w uspokojeniu się,
- problemy ze snem i koszmary senne,
- poczucie przytłoczenia lub przerażenia,
- zaburzenia pamięci i koncentracji,
- przewlekłe zmęczenie,
- nadmierne pobudzenie układu nerwowego.
Lęk może mieć charakter przewlekły, napadowy (np. w formie ataków paniki) lub być wywoływany przez konkretne bodźce — wówczas mówimy o fobiach.
Ataki paniki — fizyczne objawy i reakcje organizmu
Ataki paniki to nagłe epizody intensywnego lęku, które często pojawiają się bez wyraźnej przyczyny. Towarzyszą im silne objawy somatyczne, które mogą przypominać symptomy poważnych chorób fizycznych, co dodatkowo zwiększa niepokój osoby doświadczającej ataku.
Do najczęstszych objawów ataków paniki zaliczamy:
- ból głowy,
- duszności i uczucie braku tchu,
- ból w klatce piersiowej lub okolicach serca,
- dolegliwości żołądkowe,
- wzrost ciśnienia tętniczego,
- drżenie mięśni i napięcie,
- reakcje skórne (np. swędzenie, zaczerwienienie),
- mdłości i zawroty głowy,
- tiki nerwowe,
- nadmierna potliwość,
- uczucie suchości w ustach,
- zaburzenia seksualne, w tym impotencję.
Objawy te mogą być przerażające, ale są typowe dla reakcji organizmu na silny stres i nie stanowią zagrożenia dla życia. Właściwa terapia pozwala zrozumieć mechanizmy lęku i odzyskać kontrolę nad emocjami oraz reakcjami ciała.